ΜΑΝΩΛΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

ΜΑΝΩΛΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ


Συνδημότες  και συνδημότισσες,
Παλεύουμε μαζί, δύο τετραετίες τώρα. Δώσαμε μαζί πολλούς αγώνες:
- Για την τοπική μας κοινωνία!
- Για τη νέα γενιά!
- Για το Δήμο μας!
Για μένα μετράει μόνο ένα: Υπηρετώ εκείνα που βοηθούν την Τοπική μας κοινωνία, ωφελούν τη νέα γενιά και υπηρετούν το κοινωνικό καλό!
Είμαι περήφανος για τις μάχες που δώσαμε. Είμαι περήφανος για τις μάχες που δίνουμε και θα συνεχίζουμε να δίνουμε στο μέλλον. Συνεχίζουμε με το ίδιο πάθος και την ίδια θέληση. Συνεχίζουμε αποφασιστικά γιατί πιστεύουμε στην τοπική κοινωνία, στο Δήμο Αμπελοκήπων-Μενεμένης και στο όραμα του Δημάρχου μας Λάζαρου Κυρίζογλου. Ο τόπος μας έχει πεδία δράσης που όλοι τα γνωρίζουμε και για τα οποία  χρειάζονται άνθρωποι νέοι, ικανοί και άφθαρτοι που θα σταθούν με γενναιότητα και αποφασιστικότητα απέναντι σε αυτά με γνώμονα το κοινωνικό καλό. Βασική μου προτεραιότητα είναι να κάνουμε πραγματικότητα τις προσδοκίες και τα οράματα της κοινωνίας των Αμπελοκήπων-Μενεμένης.
Είμαι -και το ξέρετε- στην πρώτη γραμμή των κοινών μας αγώνων. Δε συμβιβάστηκα και ούτε συμβιβάζομαι! Συνεχίζουμε όλοι μαζί με επιμονή, με αποφασιστικότητα, με μαχητικότητα. Πάμε λοιπόν όλοι μαζί για τη νίκη. Ενωμένοι! Αποφασισμένοι! Αισιόδοξοι! Καμία ψήφος χαμένη. Καμία ψήφος χαρισμένη.
Προχωρούμε χέρι-χέρι !!!
Στις 7 Νοεμβρίου 2010 αποφασίζουμε υπεύθυνα. Είναι μια τεράστια ευθύνη. Αποφασίζουμε για το Δήμο μας. Αποφασίζουμε για τον τόπο μας. Αποφασίζουμε για τη νέα γενιά.

Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

«Αθλητισμός και Τοπική Αυτοδιοίκηση»

 «Αθλητισμός και Τοπική Αυτοδιοίκηση»
«Αθλητισμός Υψηλών Επιδόσεων ή Μαζικός Λαϊκός Αθλητισμός;»

         Τα τελευταία χρόνια ακούγεται συχνά η πρόταση  για απόρριψη του αθλητισμού υψηλών επιδόσεων και η αντικατάστασή του από το μαζικό λαϊκό αθλητισμό. Οι λόγοι ποικίλουν και ορισμένοι από αυτούς είναι οι εξής:
Ø   Ο αθλητισμός υψηλών επιδόσεων αναφέρεται σε μεμονωμένα άτομα και όχι στην κοινωνία στο σύνολο της.
Ø   Ο αθλητισμός υψηλών επιδόσεων είναι αρκετά πολυδάπανος επειδή απαιτεί τεράστια κονδύλια για να καλύψει τις απαιτήσεις των αθλητών και των συλλόγων τους (προετοιμασίες ομάδων, συμμετοχή σε πρωταθλήματα και τουρνουά, μισθοί και πριμ των αθλητών και προπονητών, τακτικές και έκτακτες επιχορηγήσεις των συλλόγων για να καλύψουν τις λειτουργικές τους ανάγκες κ.α.). Ο μαζικός αθλητισμός είναι λιγότερο δαπανηρός και επιπλέον τα έξοδα που απαιτεί έχουν κοινωνική ωφελιμότητα. Για παράδειγμα οι αθλητικοί χώροι (στάδια, γυμναστήρια, πισίνες κ.α.) που σήμερα έχουν το δικαίωμα να τους χρησιμοποιούν απρόσκοπτα μόνο μια μικρή μερίδα, εκείνη των πρωταθλητών, με τη συστηματική εφαρμογή του μαζικού λαϊκού αθλητισμού θα μπορεί να τους χρησιμοποιεί όλος ανεξαίρετα ο κόσμος που πληρώνει από το εισόδημα του για να γίνουν.
Ø   Ο αθλητισμός υψηλών επιδόσεων είναι από την φύση του αντικοινωνικός γιατί ξεχωρίζει τον αθλητή από το σύνολο που ανήκει και τον εθίζει να δημιουργεί έξω από αυτό ή ενάντια σε αυτό. Αντίθετα ο μαζικός λαϊκός αθλητισμός έχει βαθύτατο κοινωνικό περιεχόμενο επειδή μαθαίνει το άτομο να αναπτύσσει την προσωπικότητά του μαζί με τους συναθλούμενούς του.
Ø   Ο αθλητισμός υψηλών επιδόσεων βασίζεται στην ιεραρχία και για αυτό απαιτεί την τυφλή πειθαρχία και υποταγή του αθλητή σε όλα τα ανώτερα όργανα εξουσίας του όπως τον προπονητή, τον διοικητικό παράγοντα, τους ιθύνοντες της  ομοσπονδίας του αθλήματος του, τους κυβερνητικούς εκπροσώπους της αθλητικής ηγεσίας. Ο μαζικός λαϊκός αθλητισμός είναι ένα σύστημα που στηρίζεται πάνω από όλα στην εθελοντική και προαιρετική συμμετοχή. Ο κάθε ενδιαφερόμενος καθορίζει από μόνος του την έναρξη ή την παύση της αθλητικής εναχσόλισης, την συχνότητα της άσκησης, την ένταση και την ποσότητα της προσπάθειας, το είδος του αθλήματος κ.α.
Ø   Ο αθλητισμός υψηλών επιδόσεων έχει ανάγκη από μια δομή που χαρακτηρίζεται από τη συγκεντρωτική μορφή διοίκησης. Για παράδειγμα οι αθλητές είναι αναγκασμένοι να εγκαταλείπουν την επαρχία και να εγκαθίσταται στα κέντρα υψηλού αθλητισμού που εδρεύουν στις μεγάλες πόλεις (Αθήνα, Θεσσαλονίκη). Αντίθετα ο μαζικός λαϊκός αθλητισμός ευνοεί την αποκέντρωση. Οι συμμετέχοντες έχουν τη δυνατότητα να αθληθούν μέσα ή κοντά στο σπίτι τους, τη γειτονιά τους, την πόλη τους. Επιπλέον για την εφαρμογή του μαζικού λαϊκού αθλητισμού, είναι απαραίτητο να συγκροτούνται επιτροπές και συμβούλια από τους ίδιους τους πολίτες. Κατά αυτόν τον τρόπο θα προωθηθεί και θα γίνει καθημερινή πράξη η αυτονομία της τοπικής αυτοδιοίκησης και κατ’ επέκταση της ξεχασμένης ελληνικής επαρχίας.
Σε καθαρά ιδεολογικό επίπεδο, ορισμένοι πιο διαλλακτικοί ισχυρίζονται  ότι ο αθλητισμός υψηλών επιδόσεων και ο μαζικός λαϊκός αθλητισμός μπορούν να αναπτύσσονται παράλληλα δίχως ανταγωνιστική σύγκρουση μεταξύ τους. Στην πραγματικότητα πολύ δύσκολά μπορούν να συνυπάρξουν.
Για την επιτυχή εφαρμογή του μαζικού λαϊκού αθλητισμού είναι απαραίτητο να υπάρξουν ορισμένες προϋποθέσεις. Καταρχήν πρέπει να υπάρξει η αναγκαία υλικοτεχνική υποδομή καθώς και υποδομή σε επιστημονικό προσωπικό. Για παράδειγμα, σήμερα οι Καθηγητές Φυσικής Αγωγής απουσιάζουν από το νηπιαγωγείο ενώ στο δημοτικό μπήκαν πρόσφατα, όταν είναι γνωστό ακόμη και στον πιο ανίδεο πώς σε αυτήν την ηλικία η άθληση έχει μέγιστη σημασία στη φυσική ανάπτυξη του παιδιού και καθορίζει την μελλοντική στάση του, αν δηλαδή την κάνει μέρος και τρόπο ζωής του ή όχι. Από την άλλη το μάθημα της Φυσικής Αγωγής στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση γίνεται στον προαύλιο χώρο του σχολείου με εγκαταστάσεις που είναι αυτοσχέδιες επινοήσεις του γυμναστή ενώ η επιτυχία του μαθήματος εξαρτάται κάθε φορά από τις καιρικές συνθήκες!!!
Είναι επιτακτική ανάγκη να υπάρξει και να εφαρμοστεί απαρέγκλιτα μια άλλη πολιτική η οποία θα κινείται στην κατεύθυνση ανάπτυξης του μαζικού λαϊκού αθλητισμού επειδή μόνο αυτή η μορφή άθλησης προσφέρει και ωφελεί ποικιλότροπα το άτομο και το κοινωνικό σύνολο. Για την υλοποίηση αυτού του στόχου θα πρέπει να δημιουργηθούν οι ανάλογοι θεσμοί. Σήμερα αντί για θεσμούς ισχύουν διάφορα κίνητρα αθλητικής ενασχόλησης όπως η εισαγωγή των πρωταθλητών στα πανεπιστήμια. Αυτή η πολιτική παροχής κινήτρων απέτυχε παταγωδώς αφού ούτε τον αθλητισμό στην Ελλάδα γενίκευσε ούτε αθλητισμό υψηλού επιπέδου εμφάνισε. Επιπλέον «άλωσε» ορισμένες Πανεπιστημιακές σχολές.
Προς την κατεύθυνση ανάπτυξης του μαζικού λαϊκού αθλητισμού αντί των προνομιακών κινήτρων που υπάρχουν σήμερα πρέπει να δημιουργηθούν οι ανάλογοι αθλητικοί θεσμοί. Τέτοιοι είναι ο θεσμός του οικογενειακού αθλητισμού, του αθλητισμού στο διαμέρισμα, τη συνοικία και την πόλη. Επιπλέον πρέπει να δημιουργηθούν αθλητικοί θεσμοί ανάλογα με το φύλλο, την ηλικία, το επάγγελμα, τα προσωπικά ενδιαφέροντα. Τέλος θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή ώστε οι συμμετέχοντες στο μαζικό λαϊκό αθλητισμό να αποκτήσουν τη δική τους οντότητα και τη δική τους δυναμική. Για αυτό δε θα πρέπει να αντιγράψουν τα πρότυπα που επικρατούν σήμερα στο χώρο του αθλητισμού υψηλών επιδόσεων. Με άλλα λόγια πρέπει να σταματήσουν να αποτελούν φυτώριο των πρωταθλητών. Και τούτο θα το επιτύχουν εάν αποκηρύξουν τον ανταγωνισμό και τις συγκεκριμένες τεχνικές των αγωνισμάτων. Μόνο τότε θα μπορέσουν να αποδεσμευτούν από τις ασυνείδητες ταυτίσεις με τα πρωταθλητικά είδωλα και μοντέλα.









                                                                                                 

Άγιος Παντελεήμονας

Στο δήμο μας συναντούμε πολύ συχνά το όνομα του Αγίου Παντελεήμονα. Πρώτα από όλα, ο Ιερός Ναός του Αγίου Παντελεήμονα επί της οδού Φιλιππουπόλεως, ένας από τους μεγαλύτερους και ωραιότερους Ιερούς Ναούς της Μακεδονίας. Το παρκάκι στη διασταύρωση Φιλιππουπόλεως με Ελευθερίας μετονομάστηκε σε πλατεία Αγίου Παντελεήμονα. Επίσης υπάρχει και ένας μικρός δρόμος που φέρει το όνομα του Αγίου. Ακόμη, συναντούμε κομματικές οργανώσεις που αναφέρουν το όνομα του Αγίου, προσδιορίζοντας φυσικά τη γεωγραφική έκταση δράσης π.χ. Ν.Δ και ΟΝΝΕΔ Αγίου Παντελεήμονα Αμπελοκήπων.
Ποιός όμως ήταν ο Άγιος Παντελεήμων γνωρίζουμε;
Ο Άγιος Παντελεήμων γεννήθηκε στη Νικομήδεια τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ. και του δόθηκε το όνομα Παντολέων. Ο πατέρας του ήταν ειδωλολάτρης και ονομάζονταν Ευστόργιος και η μητέρα του, η Εύβουλη, χριστιανή. Μετά τα πρώτα γράμματα μαθήτευσε κοντά στο γνωστό ιατρό της εποχής Ευφρόσυνο.
Ο μικρός Παντολέων έχασε νωρίς τη μητέρα του. Τις χριστιανικές νουθεσίες της μητέρας του συνέχισε ο Άγιος Ερμόλαος, ο οποίος εκείνο τον καιρό ήταν ιερέας στη Νικομήδεια.
Μια μέρα λοιπόν, ενόσω σπουδαζε την Ιατρική Επιστήμη, είδε ένα παιδί στο δρόμο να πέφτει νεκρό από τσίμπημα ενός φιδιού. Ο Άγιος τότε συλλογίστηκε ότι εάν ο Χριστός ανάσταινε το παιδί και πέθαινε το φίδι, θα γινόταν ο ίδιος χριστιανός. Έτσι και έγινε…τότε ο Παντολέων έτρεξε στον Άγιο Ερμόλαο για να τον βαπτίσει και να διδαχθεί το Χριστιανισμό.
            Ο Παντολέων με τη βοήθεια του Ιησού Χριστού και την προσευχή, άρχισε να γιατρεύει συμπολίτες του, με αποτέλεσμα η φήμη του να μεγαλώνει διαρκώς προκαλώντας το φθόνο των άλλων γιατρών, οι οποίοι κατηγόρησαν τον Άγιο στο βασιλιά Μαξιμιανό. Ο βασιλιάς τον κάλεσε να απολογηθεί και να αλλαξοπιστήσει, γεγονός που δεν έγινε, με αποτέλεσμα να διαταχθεί ο αποκεφαλισμός του.
            Μετά τα βασανιστήρια και κατά τη διάρκεια του αποκεφαλισμού του ένα ακόμη θαύμα συνέβη. Το σπαθί με το οποίο θα γινόταν ο αποκεφαλισμός έλιωσε σαν κερί, με αποτέλεσμα οι στρατιώτες που το είδαν να πιστέψουν στο Χριστό και να αρνηθούν τη διαταγή τους. Ο Άγιος προσευχήθηκε και τότε μια φωνή ακούστηκε από τον ουρανό, που έλεγε ότι στο εξής δε θα ονομάζεται Παντολέων αλλά Παντελεήμων και σε αυτόν θα προσεύχονται οι χριστιανοί ζητώντας ευσπλαχνία και ίαση. Μετά από το θαύμα αυτό και με παράκληση του ίδιου του Αγίου, έγινε η εκτέλεση του. Οι στρατιώτες έγιναν χριστιανοί και άρχισαν να διακηρύττουν το λόγο του Ιησού Χριστού.
Τη μνήμη του Αγίου Παντελεήμονα γιορτάζουμε στις 27 Ιουλίου.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Πρόεδρος του Αθλητικού Οργανισμού Αμπελοκήπων και 5ης Ε.Σ.Ε..  Γεννήθηκε το 1981 στους Αμπελόκηπους, όπου και κατοικεί μέχρι σήμερα.  Πτυχιούχος του Τ.Ε.Φ.Α.Α. Σερρών, με μεταπτυχιακό στην «Ανθρώπινη Απόδοση και Υγεία» του Α.Π.Θ.  Γνωρίζει Αγγλικά και Η/Υ.  Είναι Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Αμπελοκήπων από το 2002, Αντιδήμαρχος Καθαριότητας το 2007 και Αντιδήμαρχος Αθλητισμού το 2009.  Ταμίας του Περιφερειακού Εθνικού Αθλητικού Κέντρου (ΠΕΑΚ) Θεσ/νίκης.  Πρώην Πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου Φοιτητών του Τ.Ε.Φ.Α.Α. Σερρών.  Υπήρξε ποδοσφαιριστής στην Α.Ε.Α., στον Ηρακλή και στις Ελπίδες Αμπ/πων.  Εν ενεργεία διαιτητής ποδοσφαίρου.  Εργάζεται ως καθηγητής Φυσικής Αγωγής στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.